چرخۀ بیپایان تورم در اقتصاد ایران؛ راهکارهای خروج از بحران

تورم پایدار در اقتصاد ایران ناشی از عوامل ساختاری و مدیریتی مانند کسری بودجه، ناترازی بانکی و نوسانات ارزی است. برای مهار آن، اصلاحات ساختاری، بهبود نظام مالیاتی و تقویت شفافیت ضروری است. تنها با رویکرد جامع میتوان به کاهش تورم امیدوار بود.
به نقل از خبرگزاری جهان صنعت نیوز، تورم به یکی از ویژگیهای پایدار اقتصاد ایران بدل شده و این امر ریشه در ترکیبی از عوامل ساختاری و مدیریتی دارد. کسری بودجه مزمن، ناترازی در نظام بانکی، نوسانات ارزی و بیاعتمادی عمومی به سیاستگذاران از جمله عواملی هستند که این پدیده را تقویت میکنند. تا زمانی که اصلاحات ساختاری در این حوزهها صورت نگیرد، مهار پایدار تورم ممکن نخواهد بود. این مقاله به بررسی دلایل ماندگاری تورم و ناکامی سیاستهای دولت در کنترل آن میپردازد.
در ظاهر، افزایش قیمتها ناشی از رشد نقدینگی است، اما واقعیت پیچیدهتر از این است. تورم در ایران نتیجه تعامل چندین نیروی همزمان است که به تقویت یکدیگر میپردازند. یکی از عوامل اصلی، رشد مداوم و نامتوازن نقدینگی است. هرگاه دولت با کسری بودجه مواجه میشود، به استقراض از بانک مرکزی یا شبکه بانکی روی میآورد. این رویکرد منجر به افزایش پایه پولی و رشد نقدینگی میشود که در نهایت به تورم دامن میزند.
علاوه بر این، نوسانات ارزی و عدم ثبات در بازارهای مالی نیز به این معضل دامن میزنند. بیاعتمادی عمومی به سیاستگذاران و عدم شفافیت در تصمیمگیریهای اقتصادی، بر شدت این بحران میافزاید. در چنین شرایطی، هرگونه شوک اقتصادی یا سیاسی میتواند به جهش جدیدی در قیمتها منجر شود، و این چرخه معیوب همچنان ادامه مییابد.
برای خروج از این دور باطل، نیازمند اصلاحات ساختاری و سیاستهای پایدار اقتصادی هستیم. بهبود نظام مالیاتی، کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی، تقویت شفافیت در سیاستگذاریها و ایجاد اعتماد عمومی میتواند به کاهش تورم کمک کند. همچنین، نظارت دقیق بر نظام بانکی و کنترل نقدینگی از جمله اقداماتی است که میتواند به ثبات اقتصادی منجر شود.
در نهایت، مهار تورم در ایران نیازمند رویکردی جامع و هماهنگ است که تمامی جنبههای اقتصادی و اجتماعی را در بر گیرد. تنها با اتخاذ چنین رویکردی میتوان به بهبود وضعیت اقتصادی و کاهش فشارهای تورمی امیدوار بود.




