بحران کمآبی در تهران به مرحله نگرانکنندهای رسیده و بارشها به طور چشمگیری کاهش یافتهاند. کاهش ۴۰ درصدی بارندگی نسبت به میانگین ۵۷ سال گذشته و کاهش ظرفیت ذخایر سدها، نیاز به مدیریت دقیق منابع آبی و سیاستهای پایدار را ضروری میسازد.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، بحران کمآبی در تهران به مرحلهای نگرانکننده رسیده است. بر اساس گزارشهای اخیر، میزان بارشها در سال آبی جاری به طور چشمگیری کاهش یافته است. محمدرضا کاویانپور، رئیس مؤسسه تحقیقات آب، اعلام کرده است که بارشها در سال ۱۴۰۳ منتهی به ۱۴۰۴ تنها به ۱۵۲ میلیمتر رسیدهاند که نسبت به میانگین ۵۷ سال گذشته، کاهش ۴۰ درصدی را نشان میدهد. این کاهش بارندگی نه تنها در تهران، بلکه در بسیاری از استانهای کشور نیز به وضوح دیده میشود.
کاویانپور با اشاره به وضعیت بحرانی برخی استانها، توضیح میدهد که چهار استان با کاهش بارشی بین ۵۰ تا ۸۰ درصدی و ۱۵ استان با کاهش ۳۰ تا ۵۰ درصدی مواجه شدهاند. این وضعیت به معنای ورود به رکوردهای جدید خشکسالی است، در حالی که تنها یک استان وضعیت بارشی طبیعی دارد، اما حتی در آنجا نیز افزایش بارشی مشاهده نمیشود. این شرایط نه تنها منابع آبی را تحت فشار قرار داده، بلکه زنگ خطر جدی برای آینده اقتصادی و اجتماعی کشور به صدا درآورده است.
در تهران، ظرفیت ذخایر مخازن سدها نیز به شدت کاهش یافته است. کاویانپور میگوید که ظرفیت این مخازن در سال آبی جدید، که از مهرماه آغاز شده است، حدود ۲۵۰ میلیون مترمکعب است. این میزان در مقایسه با سال آبی ۱۴۰۳ که ۴۹۰ میلیون مترمکعب بوده، کاهش قابل توجهی را نشان میدهد. این کاهش ظرفیت ذخایر، نیاز به برنامهریزی دقیقتر و مدیریت منابع آبی را بیش از پیش ضروری میسازد.
با توجه به روند فعلی، پیشبینی میشود که چالشهای مرتبط با کمبود آب در سالهای آتی افزایش یابد. این امر میتواند تأثیرات گستردهای بر بخشهای مختلف اقتصادی و اجتماعی داشته باشد. از این رو، اتخاذ سیاستهای کارآمد و پایدار در مدیریت منابع آبی، به ویژه در کلانشهرهایی مانند تهران، از اهمیت ویژهای برخوردار است. در نهایت، همکاری بینالمللی و استفاده از فناوریهای نوین میتواند راهحلهایی برای مقابله با این بحران ارائه دهد.
