پنج چالش اساسی سلامت در هوای آلوده تهران

آلودگی هوای تهران به معضلی پایدار تبدیل شده که سلامت شهروندان را با پنج ریسک اساسی مواجه کرده است. برقیسازی ناوگان حملونقل عمومی و ارتقای کیفیت سوختها میتواند به کاهش آلودگی کمک کند. اقدامات فوری و مؤثر از سوی مسئولان ضروری است.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، آلودگی هوای تهران به معضلی پایدار تبدیل شده است که بهطور مستقیم بر سلامت شهروندان تأثیر میگذارد. گفتوگوی ما با دکتر مریم زارع، فوقتخصص ریه و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، نشاندهنده نگرانیهای جدی در این زمینه است. بر اساس گزارش رسمی کنترل کیفیت هوا، خودروهای سنگین به دلیل فرسودگی بالا و مصرف زیاد، مقادیر قابلتوجهی از آلایندههای خطرناک را وارد هوای پایتخت میکنند. این وضعیت منجر به افزایش تعداد روزهای ناسالم و استمرار آن برای چندین سال شده است، که شهروندان را با پنج ریسک اساسی در سلامت مواجه کرده است.
در شرایطی که باد و باران به کمک شهر برای مهار آلودگی هوا نیامدهاند، منابع متحرک، بهویژه خودروهای دیزلی، نقش اساسی در بروز این معضل دارند. تحلیلهای اقتصادی نشان میدهد که برقیسازی ناوگان حملونقل عمومی در نقاط پرتردد شهری و افزایش سهم وسایل حملونقل عمومی در جابهجاییهای درونشهری میتواند به کاهش آلودگی کمک کند. همچنین، ارتقای کیفیت خودروهای سواری بنزینی بهعنوان یک راهکار دیگر مطرح است که میتواند تأثیر بسزایی در کاهش آلایندهها داشته باشد.
آلودگی هوای مستمر، شهروندان را با پنج ریسک اساسی در سلامت مواجه کرده است. اولین ریسک، افزایش احتمال بروز زوال عقل است که بهدلیل تماس مداوم با آلایندهها رخ میدهد. دومین ریسک، افزایش احتمال دیابت بهدلیل کمتحرکی ناشی از آلودگی هوا است. سومین چالش، افسردگی ناشی از ماندنهای متوالی در خانه در روزهای آلوده است. چهارمین ریسک، افزایش علائم بیماریهای تنفسی است که بهطور مستقیم با کیفیت پایین هوا مرتبط است. در نهایت، پنجمین ریسک شامل افزایش خطر بیماریهای قلبیعروقی میشود که بهواسطه استنشاق مداوم هوای آلوده ایجاد میشود.
در نهایت، برای مقابله با این چالشهای جدی، نیاز به اقدامات فوری و مؤثر از سوی مسئولان شهری و سیاستگذاران وجود دارد. اجرای راهکارهای نوین در حوزه حملونقل و ارتقای کیفیت سوختها میتواند به کاهش چشمگیر آلودگی هوا و بهبود سلامت عمومی کمک کند. این اقدامات نهتنها به حفظ سلامت شهروندان کمک میکند، بلکه میتواند بهعنوان یک محرک اقتصادی برای توسعه پایدار شهری نیز عمل کند. با توجه به اهمیت این موضوع، اتخاذ تصمیمات استراتژیک و پایدار در این زمینه ضروری به نظر میرسد.




