آیا برجسازی در شمال، راهکاری برای توسعه یا تهدیدی برای محیطزیست؟

طرح برجسازی در مازندران با هدف تعیین پهنههای مجاز و غیرمجاز برای ساخت ساختمانهای بلندمرتبه، به دنبال ایجاد توازن بین توسعه اقتصادی و حفاظت از محیطزیست است. این طرح واکنشهای گستردهای برانگیخته و نیازمند تحلیلهای دقیقتر برای دستیابی به توسعه پایدار است.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، تقاضای فزاینده برای خانههای دوم در استان مازندران، برای نخستینبار به صورت رسمی مورد پذیرش قرار گرفته است. این تصمیم در قالب طرحی برای تعیین پهنههای مجاز و غیرمجاز برای ساخت ساختمانهای بلندمرتبه در شمال کشور مطرح شده است. پرسش اساسی این است که آیا این طرح میتواند به کاهش و حتی مهار نسبی جنگلخواری منجر شود یا آن را تشدید خواهد کرد؟ در این راستا، گفتوگویی با دبیر شورایعالی شهرسازی و معماری کشور و مدیرکل راهوشهرسازی استان مازندران انجام شده است تا جزئیات بیشتری از این طرح ارائه شود.
تجربههای جهانی در زمینه بلندمرتبهسازی در مناطق ساحلی توریستی نشان میدهد که چنین پروژههایی میتوانند به توسعه اقتصادی و جذب گردشگر کمک کنند، اما در عین حال، خطراتی برای محیطزیست به همراه دارند. صاحبنظران شهرسازی و معماری همچون پیروز حناچی، ترانه یلدا، مهتا میرمقتدایی و آرمین شفقت، تحلیلهایی ارائه دادهاند که نشان میدهد چگونه میتوان با بهرهگیری از تجارب موفق جهانی، به توسعه پایدار در این مناطق دست یافت. این تحلیلها بر اهمیت برنامهریزی دقیق و رعایت استانداردهای زیستمحیطی تأکید دارند.
سفر اخیر وزیر راهوشهرسازی به مازندران و اعلام خبر تصویب برجسازی گسترده در جنگلهای شمال، واکنشهای گستردهای را برانگیخته است. این خبر با بار منفی خود، در مدت کوتاهی به یکی از موضوعات داغ رسانههای داخلی و خارجی تبدیل شد. با این حال، برای درک بهتر تأثیرات اقتصادی و زیستمحیطی این تصمیم، نیاز به تحلیلهای دقیقتر و جامعتری است که بتواند به تصمیمگیران کمک کند تا به راهکارهای بهینهتری دست یابند.
در نهایت، آنچه از این طرح برجسازی در شمال کشور انتظار میرود، ایجاد توازنی میان توسعه اقتصادی و حفاظت از محیطزیست است. با توجه به اهمیت این موضوع، ضروری است که تصمیمگیران با دقت و حساسیت بیشتری به بررسی جنبههای مختلف این طرح بپردازند تا بتوانند از فرصتهای اقتصادی بهرهبرداری کنند و در عین حال، از تخریب منابع طبیعی جلوگیری نمایند. این امر مستلزم همکاری نزدیک میان نهادهای دولتی، متخصصان و جامعه محلی است تا به توسعهای پایدار و متوازن دست یابیم.




