بهرهوری عامل کلیدی در رشد اقتصادی و افزایش تولید ناخالص داخلی واقعی سرانه است. با تمرکز بر زیرساختها، نوآوری و تحقیق و توسعه، میتوان به رشد پایدار و بهبود رفاه اجتماعی دست یافت. بهرهوری نه تنها هدف، بلکه ابزاری برای توسعه پایدار است.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، تولید ناخالص داخلی (GDP) به عنوان یکی از مهمترین شاخصهای اندازهگیری سلامت و اندازه یک اقتصاد، همواره در کانون توجه اقتصاددانان قرار دارد. برای ارزیابی پیشرفت کشورها در طول زمان، تمرکز بر تولید ناخالص داخلی واقعی سرانه امری ضروری است. اما سوال اساسی این است که این نرخ رشد از کجا نشأت میگیرد؟ پاسخ در بهرهوری نهفته است. اقتصاددانان بر این باورند که رشد بهرهوری، عامل اصلی و بلندمدت در افزایش تولید ناخالص داخلی واقعی سرانه به شمار میرود. پال کروگمن، برنده جایزه نوبل، در کتاب خود “عصر انتظارات کاهشیافته” به این نکته اشاره میکند که بهرهوری شاید همه چیز نباشد، اما در بلندمدت تقریباً همه چیز است.
در سال جاری، جایزه نوبل اقتصاد به سه اقتصاددان برجسته اهدا شد: جوئل موکیر، فیلیپ آگیون و پیتر هاویت. تحقیقات این اقتصاددانان، به همراه مقاله پیشگامانه پل رومر در سال ۱۹۹۰، درک ما از منشأ رشد مدرن را به طور چشمگیری ارتقا داده است. این کارها به ما نشان دادهاند که چگونه میتوان از رکود هزاران ساله در رفاه عبور کرد و به افزایش پایدار تولید ناخالص داخلی واقعی سرانه دست یافت. این دستاوردها نه تنها اهمیت بهرهوری را در رشد اقتصادی نشان میدهند، بلکه راهکارهایی برای شکستن چرخه رکود و دستیابی به توسعه پایدار ارائه میکنند.
در شرایط کنونی اقتصاد ایران، پرسش اساسی این است که چگونه میتوان رشد پایدار را محقق کرد و رفاه جمعیت را افزایش داد. با توجه به تجربههای جهانی و تحلیلهای اقتصادی، افزایش بهرهوری میتواند به عنوان راهکاری اساسی برای تحقق این اهداف مطرح شود. بهرهوری نه تنها به افزایش تولید و کاهش هزینهها کمک میکند، بلکه میتواند بهبود کیفیت زندگی و افزایش رفاه اجتماعی را نیز به همراه داشته باشد. در این راستا، سیاستگذاران باید بر ایجاد زیرساختهای مناسب و حمایت از نوآوری و تحقیق و توسعه تمرکز کنند تا بتوانند بهرهوری را به عنوان موتور محرک رشد اقتصادی به کار گیرند.
در نهایت، بهرهوری به عنوان یک عامل کلیدی در رشد اقتصادی، نیازمند توجه و سرمایهگذاری مستمر است. با بهرهگیری از تجربیات جهانی و به کارگیری سیاستهای مناسب، میتوان به رشد پایدار و افزایش رفاه اجتماعی دست یافت. این امر نه تنها به بهبود وضعیت اقتصادی کشور کمک میکند، بلکه به ارتقای کیفیت زندگی شهروندان نیز منجر میشود. در این مسیر، بهرهوری نه تنها یک هدف، بلکه ابزاری برای دستیابی به توسعه پایدار و رفاه عمومی است.
