بانک آینده با تمرکز بر پروژههای بزرگ مانند ایرانمال و عدم تنوع در سرمایهگذاری، در برابر نوسانات اقتصادی آسیبپذیر شد. برای جلوگیری از بحرانهای مشابه، نیاز به بازنگری در استراتژیهای سرمایهگذاری و مدیریت ریسک دارد تا پایداری و اعتماد عمومی را تقویت کند.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، داستان بانک آینده با هدفی بلندپروازانه آغاز شد؛ تأمین مالی پروژههای عظیمی همچون ایرانمال. این بانک بر این فرض بنا نهاده شد که با ثمر دادن برجام، موجی از سرمایهگذاریهای خارجی به سوی ایران روانه خواهد شد، درآمد سرانه مردم افزایش خواهد یافت و بازارهای داخلی میزبان برندهای بینالمللی خواهند بود. اما با روی کار آمدن دولت ترامپ و خروج آمریکا از برجام، نه تنها این پیشبینیها محقق نشد، بلکه کاهش درآمد و قدرت خرید مردم، تحقق این رویاها را به چالش کشید.
تمرکز منابع عمده بانک بر پروژههایی خاص، برخلاف اصول مدیریت ریسک است و میتواند عواقب جدی به دنبال داشته باشد. بانک آینده با اتکای بیش از حد به پروژههایی مانند ایرانمال، در برابر نوسانات اقتصادی آسیبپذیر شد. هنگامی که این پروژهها به دلایل مختلف با مشکلاتی مواجه شدند، بانک نیز که با سرمایههای مردمی ایجاد شده بود، دچار بحران گردید. این وضعیت، بانک را در موقعیتی دشوار قرار داد؛ زیرا در صورت انحلال، بخشی از منابع مردمی از بین میرفت و در صورت ادامه فعالیت، نیاز به حمایت از منابع بانک مرکزی و در نتیجه استفاده از منابع عمومی بود.
نگاهی به آینده بانک آینده نشان میدهد که برای جلوگیری از تکرار چنین بحرانهایی، نیازمند بازنگری در استراتژیهای سرمایهگذاری و مدیریت ریسک است. بر اساس شاخصهای اقتصادی و روندهای کنونی، بانکها باید به سوی تنوعبخشی به سبد سرمایهگذاری خود حرکت کنند و از تمرکز بیش از حد بر پروژههای خاص پرهیز نمایند. این امر نه تنها به پایداری بانک کمک میکند، بلکه اعتماد عمومی را نیز تقویت مینماید.
در پایان، بانک آینده باید با بهرهگیری از تجربیات گذشته و اتخاذ رویکردهای نوین در مدیریت مالی، به سمت تثبیت جایگاه خود در نظام بانکی کشور حرکت کند. این امر مستلزم برنامهریزی دقیق و استفاده بهینه از منابع موجود است تا بتواند در برابر تغییرات اقتصادی، مقاوم و پایدار باقی بماند.
