ایران و عربستان؛ ضرورت گذار از رقابت به واقعگرایی در خاورمیانه

تحولات خاورمیانه فرصتی بینظیر برای مصالحه ایران و عربستان با میانجیگری چین فراهم کرده است. این نزدیکی میتواند به همکاریهای مشترک و بهبود اقتصادی منجر شود و الگویی برای ثبات منطقه باشد. محمد بنسلمان و ترامپ اهمیت این روابط را درک کردهاند.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد نیوز، در دنیای امروز، خاورمیانه شاهد تحولات شگرفی است که بیش از هر زمان دیگری، اهمیت روابط ایران و عربستان سعودی را برجسته کرده است. این دو کشور، که سالها درگیر رقابتهای ژئوپلیتیکی و مذهبی بودهاند، اکنون با فرصتی بینظیر برای مصالحه روبرو هستند. این فرصت که با میانجیگری چین فراهم شده، نه تنها منطقه را متحول کرده، بلکه جهانیان را نیز شگفتزده کرده است. در شرایطی که بسیاری از تحلیلگران بر این باور بودند که بدون حضور اسرائیل، همزیستی مسالمتآمیز میان شیعه و سنی در منطقه ممکن نیست، این تحول نشاندهنده امکان تغییر در این فرضیه است.
محمد بنسلمان، ولیعهد عربستان، به خوبی از اهمیت استراتژیک این نزدیکی آگاه است و میداند که در عرصه بینالمللی، شرکای قدرتمندی همچون دونالد ترامپ در انتظار او هستند. ترامپ در دوران ریاستجمهوری خود، با انتخاب عربستان به عنوان مقصد نخستین سفر خارجیاش، نشان داد که روابط با ریاض برای او از اهمیت ویژهای برخوردار است. اینک، با توجه به تغییرات ژئوپلیتیکی و اقتصادی در منطقه، عربستان و ایران میتوانند با کنار گذاشتن کینههای قدیمی، به سوی همکاریهای مشترک گام بردارند.
این آشتی، موجی از امید را در سراسر منطقه و میان صلحطلبان جهان ایجاد کرده است. اگرچه نیت واقعی پکن ممکن است مورد تردید باشد، اما توانسته است دو رقیب دیرینه را پس از دههها دشمنی آشکار و پنهان، به پای میز مذاکره بکشاند. این تحول نه تنها بر روابط دوجانبه بلکه بر ساختارهای اقتصادی و سیاسی منطقه نیز تأثیرگذار خواهد بود. تحلیلگران اقتصادی پیشبینی میکنند که این نزدیکی میتواند به افزایش سرمایهگذاریهای مشترک و بهبود وضعیت اقتصادی هر دو کشور منجر شود.
در نهایت، با توجه به تغییرات سریع در خاورمیانه، ایران و عربستان سعودی باید از این فرصت برای ایجاد ثبات و همکاری بهرهبرداری کنند. این همکاری نه تنها به نفع دو کشور خواهد بود، بلکه میتواند به عنوان الگویی برای سایر کشورهای منطقه عمل کند. با توجه به شاخصهای اقتصادی و روندهای موجود، پیشبینی میشود که در صورت ادامه این روند، شاهد بهبود شرایط اقتصادی و سیاسی در منطقه خواهیم بود. اکنون زمان آن فرا رسیده که این دو کشور با نگاهی واقعگرایانه به آینده، به سوی همکاریهای پایدار و سازنده حرکت کنند.




