روابط ایران و روسیه در شرایط پیچیدهای از منافع متقابل و فشارهای بینالمللی قرار دارد. روسیه با علم به محدودیتهای خود، بهدنبال تقویت روابط با ایران است، اما همچنان از ارائه سلاحهای حساس خودداری میکند. این وضعیت نیازمند تحلیلهای استراتژیکتر است.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، در شرایطی که روابط بینالمللی ایران با غرب همچنان در ابهام به سر میبرد، نقش روسیه در این معادله پیچیده به موضوعی حیاتی تبدیل شده است. پرسش اساسی این است که آیا روسیه بهطور استراتژیک در کنار ایران قرار گرفته یا این تصمیمات تنها واکنشی به فشارهای غرب است؟ نعمتالله ایزدی، دیپلمات و سفیر پیشین ایران در روسیه، در گفتوگویی به تحلیل این موضوع پرداخته است.
ایزدی معتقد است که اقدامات اخیر روسیه، از جمله پیشنهاد قطعنامه برای جلوگیری از اسنپبک و امضای نامه مشترک با ایران و چین، نشاندهنده تلاش برای جبران اقدامات گذشته است. این تلاشها بهنوعی فرار به جلو محسوب میشود، چرا که روسیه بهعنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت، نقش فعالی در تهیه و تصویب قطعنامههایی داشته که اکنون خود به چالش کشیده است. این مواضع جدید، بیش از آنکه بر پایه منطق حقوقی باشند، بهنظر میرسد که بر اساس فشارهای سیاسی شکل گرفتهاند.
در این میان، تحلیلگران بر این باورند که روسیه با علم به محدودیتهای خود در جلوگیری از اسنپبک، بهدنبال تقویت روابط خود با ایران است، اما این روابط همواره تحت تأثیر ملاحظات استراتژیک و اقتصادی گستردهتری قرار دارد. با توجه به تحریمهای یکجانبه آمریکا و فشارهای اقتصادی ناشی از آن، روسیه در تلاش است تا از این فرصت برای تقویت موقعیت خود در منطقه بهرهبرداری کند، اما همچنان از ارائه سلاحهایی که بتواند به مقابله با همپیمانانش منجر شود، خودداری میکند.
در نهایت، بهنظر میرسد که روابط ایران و روسیه در چارچوبی پیچیده از منافع متقابل و محدودیتهای بینالمللی قرار دارد. با توجه به تحولات جاری، پیشبینی میشود که این روابط همچنان با چالشها و فرصتهای جدیدی مواجه باشد و نیازمند تحلیلهای دقیقتر و استراتژیکتری است. این وضعیت میتواند بهعنوان نقطه عطفی در سیاست خارجی ایران و روسیه تلقی شود، که در نهایت تأثیرات گستردهای بر منطقه خواهد داشت.
