چالشهای پنهان در کیفیت خدمات درمانی؛ میان وعدهها و واقعیتها

مسئولان بهداشت از بهبود خدمات درمانی میگویند، اما چالشهای بیمارستانها، کمبود پرستار و تجهیزات فرسوده نشاندهنده فاصله وعدهها با واقعیت است. برای بهبود کیفیت خدمات، نیاز به تغییرات ساختاری و سرمایهگذاری جدی در منابع انسانی و مالی است.
به نقل از خبرگزاری تجارت نیوز، در حالی که مسئولان حوزه بهداشت و درمان به طور مداوم از بهبود کیفیت خدمات درمانی سخن میگویند، واقعیتهای موجود در بیمارستانهای کشور حکایت از چالشهای عمیقتری دارد. این مسئولان در تلاشاند تا با ارائه آمار و ارقام، جامعه را متقاعد کنند که هیچ کمبودی وجود ندارد. اما در نشستهای خبری و در مواجهه با سوالات دقیق خبرنگاران، تناقضها آشکار میشود. هفته گذشته در یکی از این نشستها، معاون وزیر بهداشت و درمان با سوالاتی مواجه شد که نشاندهنده فاصله میان وعدهها و واقعیتهای میدانی بود.
در بسیاری از بیمارستانهای دولتی، کمبود پرستار و تجهیزات فرسوده به وضوح به چشم میخورد. تختهای بستری بدون پرستار مانده و بیماران ناچارند ساعتها در صفهای طولانی انتظار بکشند. دستگاههای تصویربرداری و آزمایشگاهی کهنه و ناکارآمد، گاه هفتهها از کار میافتند، و این مسئله به شدت بر کیفیت خدمات درمانی تاثیر میگذارد. در چنین شرایطی، وعدههای افزایش بهرهوری و ارتقای کیفیت خدمات بیشتر به شعارهایی توخالی میمانند تا برنامههایی عملیاتی.
با توجه به بحران بودجه و کمبود نیروی انسانی، تحقق این وعدهها به نظر میرسد که نیازمند تغییرات ساختاری و سرمایهگذاریهای جدی باشد. تحلیلهای اقتصادی نشان میدهد که برای بهبود واقعی کیفیت خدمات درمانی، نیاز به تخصیص منابع مالی بیشتر و بهینهسازی مدیریت منابع انسانی است. در غیر این صورت، فاصله میان وعدههای مسئولان و تجربیات روزمره بیماران همچنان باقی خواهد ماند.
در نهایت، برای دستیابی به یک نظام بهداشت و درمان کارآمد و پاسخگو، باید به جای تمرکز بر آمار و ارقام، به بهبود واقعی زیرساختها و افزایش کارایی نیروی انسانی توجه شود. تنها با اتخاذ چنین رویکردی میتوان از تحقق وعدههای داده شده اطمینان حاصل کرد و اعتماد عمومی را به نظام سلامت کشور بازگرداند.




