ایران با بهرهگیری از موقعیت ژئوپلیتیک خود و مرزهای طولانی با ۱۵ کشور، در حال گسترش همکاریهای اقتصادی با همسایگان است. این موقعیت، ایران را به کشوری غیرقابل تحریم تبدیل کرده و جذابیت سرمایهگذاری را افزایش میدهد. تقویت روابط تجاری میتواند به رشد اقتصادی ایران کمک کند.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، در شرایط کنونی، ایران با بهرهگیری از موقعیت ژئوپلیتیک منحصر به فرد خود، در آستانه گسترش همکاریهای اقتصادی با کشورهای همجوار قرار دارد. این کشور با داشتن مرزهای طولانی با حدود ۱۵ کشور، از مزایای بینظیری برای توسعه روابط دوجانبه برخوردار است. مصطفی مطورزاده، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی، در گفتوگو با خبرنگار ما تأکید کرد که این موقعیت جغرافیایی، ایران را به کشوری غیرقابل تحریم تبدیل کرده است. این امر نه تنها جذابیت سرمایهگذاری در بازار بزرگ ایران را افزایش میدهد، بلکه به خنثیسازی تحریمها نیز کمک میکند.
بسیاری از سرمایهگذاران و شرکتهای بینالمللی که به دنبال کسب سود در ایران و صادرات از این کشور هستند، با انجام مطالعات دقیق به این نتیجه رسیدهاند که ایران دارای ظرفیتهای بالقوهای است که در دیگر نقاط جهان به سادگی یافت نمیشود. این کشور با ارائه قوانین حمایتی محکم و مقتن در زمینه سرمایهگذاری خارجی، تلاش میکند تا محیطی امن و پایدار برای جذب سرمایهگذاران فراهم آورد. به گفته مطورزاده، ارزش افزودهای که اقتصاد ایران میتواند به سرمایهگذاران ارائه دهد، در دیگر کشورها به سختی قابل دستیابی است.
توسعه همکاریهای اقتصادی با کشورهای همجوار، یکی از اصول مهم تجارت خارجی است که ایران میتواند با تکیه بر آن، روابط دوجانبه و چندجانبه خود را تقویت کند. سفر اخیر وزیر اقتصاد به تاجیکستان، نشاندهنده اهمیت بالای این رویکرد در سیاستهای اقتصادی کشور است. به نظر میرسد این تلاشها میتواند به تقویت روابط تجاری و افزایش سرمایهگذاریهای مشترک منجر شود و در نهایت اقتصاد ایران را به سمت رشد و شکوفایی هدایت کند.
در نهایت، با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی منطقه، پیشبینی میشود که ایران با بهرهگیری از این فرصتها و با تقویت همکاریهای اقتصادی با کشورهای همجوار، بتواند به یکی از قطبهای اقتصادی منطقه تبدیل شود. این امر نه تنها به توسعه اقتصادی داخلی کمک میکند، بلکه میتواند نقش ایران را در معادلات اقتصادی بینالمللی نیز تقویت کند. با این حال، موفقیت در این مسیر نیازمند برنامهریزی دقیق و اجرای سیاستهای هماهنگ است.
