بحران اقتصادی خانوارها و نیاز به تغییرات بنیادین در سیاستگذاری شهری

معاون شهردار تهران از برنامههای حمایتی برای زنان سرپرست خانوار و کودکان کار خبر داده، اما جامعهشناسان بر ناکارآمدی سیاستهای فعلی و نیاز به اصلاحات ساختاری اقتصادی تأکید دارند. بدون تغییرات کلان، اقدامات شهرداری تنها تسکین موقت خواهند بود.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد نیوز، در بحبوحه چالشهای اقتصادی که خانوادههای ایرانی با آن مواجهاند، ادعای اخیر معاون شهردار تهران مبنی بر اجرای برنامههای حمایتی برای ۴۰ هزار زن سرپرست خانوار و ساماندهی ۲۰ هزار معتاد و ۷۰۰۰ کودک کار، توجهات را به خود جلب کرده است. حسین ایمانی جاجرمی، جامعهشناس برجسته، در گفتوگویی به بررسی ناکارآمدی سیاستگذاریهای موجود در حوزه فقر شهری و تاثیرات آن بر زنان سرپرست خانوار و کودکان کار پرداخته است. او بر این باور است که فقر و نابرابری شهری ریشههای عمیق اقتصادی و سیاسی دارد و بدون اجرای برنامههای کلان اصلاح ساختارهای اقتصادی و رفاهی، اقدامات شهرداری تنها تسکینی موقت خواهند بود.
ایمانی جاجرمی تاکید میکند که برای حل مسائل بنیادین مانند دستفروشی زنان سرپرست خانوار و کودکان کار، نیاز به اراده سیاسی و برنامههای کلان اقتصادی و اجتماعی است؛ امری که در سیاستگذاریهای شهری ایران به شدت غایب است. او معتقد است که بدون تغییرات ساختاری و اجرای سیاستهای جامع، نمیتوان به بهبود پایدار در وضعیت اقتصادی و اجتماعی این گروههای آسیبپذیر دست یافت. به گفته او، تنها با اتخاذ رویکردهای بلندمدت و جامعنگر میتوان به بهبود شرایط اقتصادی خانوارها امیدوار بود.
در این میان، تحلیلگران اقتصادی بر اهمیت توجه به شاخصهای اقتصادی کلان و روندهای جاری تاکید دارند. با توجه به افزایش نرخ تورم و کاهش قدرت خرید خانوارها، پیشبینی میشود که بدون اصلاحات اساسی، فشار اقتصادی بر خانوادهها همچنان ادامه یابد. این وضعیت نه تنها به افزایش نابرابریها منجر میشود، بلکه میتواند به بیثباتی اجتماعی و اقتصادی نیز دامن بزند.
در نهایت، آنچه از این تحلیلها برمیآید این است که برای دستیابی به توسعه پایدار و کاهش فقر شهری، باید به سیاستگذاریهای کلان و اصلاح ساختارهای اقتصادی توجه ویژهای شود. تنها در این صورت است که میتوان به آیندهای روشنتر و با ثباتتر برای خانوادههای ایرانی امیدوار بود.



