در شرایط پیچیده خاورمیانه، دستیابی به صلح پایدار نیازمند نقشهای دقیق و همکاری رهبران منطقه و جامعه بینالمللی است. آزادی گروگانها و آتشبس میتواند زمینهساز مذاکرات مؤثر باشد. راهحل «دو دولتی» و برنامهریزی دقیق برای ثبات و توسعه ضروری است.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، در شرایط پیچیده و متلاطم خاورمیانه، ترسیم نقشهای دقیق برای دستیابی به صلح پایدار، ضرورتی انکارناپذیر است. در این راستا، ضروری است که رهبران منطقه و جامعه بینالمللی، چشماندازی روشن و واقعگرایانه از توافق نهایی ارائه دهند و سپس با نگاهی به آینده، گامهای عملی برای تحقق آن بردارند. این رویکرد میتواند به طراحان صلح کمک کند تا بدون تأثیرپذیری از آشوبهای سیاسی و موجهای زودگذر نفرت، مسیر خود را به سوی ثبات و آرامش دنبال کنند.
آزادی تمامی گروگانهای اسرائیلی توسط حماس و عقبنشینی نیروهای اسرائیلی از غزه، به همراه پایان یافتن عملیات نظامی خونین در این منطقه، فرصتی گرانبها برای ایجاد آرامش فراهم کرده است. این اقدامات، که از سوی برخی نهادهای بینالمللی به عنوان گامهایی در جهت جلوگیری از نسلکشی تعبیر شدهاند، میتوانند زمینهساز مذاکراتی مؤثر برای دستیابی به صلح پایدار باشند. در این میان، نقش ایالات متحده در تثبیت آتشبس اولیه، هرچند کوتاهمدت، قابل توجه است و باید به عنوان نقطه آغازی برای مذاکرات جامعتر در نظر گرفته شود.
با این حال، آتشبس کنونی تنها زمانی میتواند به صلحی بلندمدت منجر شود که به توافقی سیاسی و راهحل «دو دولتی» پیوند بخورد. هرچند این راهحل ممکن است در شرایط فعلی دور از دسترس به نظر برسد، اما پیگیری آن نه تنها ضروری، بلکه عقلانی است. تعیین جزئیات دقیق دو دولتی که بتوانند در صلح و هماهنگی در کنار هم زندگی کنند، نباید به احساسات زودگذر افکار عمومی وابسته باشد. بلکه باید بر اساس تحلیلهای دقیق و واقعبینانه از شرایط موجود و آیندهنگری اقتصادی و سیاسی شکل گیرد.
در نهایت، دستیابی به صلح پایدار در خاورمیانه نیازمند ارادهای قوی و برنامهریزی دقیق است. رهبران منطقه و جامعه بینالمللی باید با همکاری و همفکری، به راهحلهایی جامع و عملی دست یابند که نه تنها به بحرانهای فعلی پایان دهد، بلکه زمینهساز ثبات و توسعه اقتصادی در بلندمدت باشد. این امر تنها با تعهد به اصول عدالت، احترام متقابل و همکاری بینالمللی میسر خواهد شد.
