بحران جهانی مسکن: چالشها و راهکارهای پیشرو

بحران جهانی مسکن در مناطق در حال توسعه به مرحله بحرانی رسیده و نیازمند راهحلهای پایدار است. مسکن باکیفیت بهعنوان حق بشر و عامل کلیدی توسعه پایدار، میتواند به بهبود شرایط زندگی و رشد اقتصادی کمک کند. همکاریهای بینالمللی و سرمایهگذاری هدفمند ضروری است.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، بحران مسکن جهانی، به ویژه در مناطق در حال توسعه مانند آفریقا و آسیا و اقیانوسیه، به مرحلهای بحرانی رسیده است. این مناطق با سرعتی فزاینده به سوی شهری شدن پیش میروند، اما توسعه مسکن و زیرساختها همگام با این رشد نیست. نتیجه این ناهماهنگی، افزایش چشمگیر شرایط زندگی غیررسمی و ناکافی است. در آفریقا، ۶۲ درصد از خانههای شهری در وضعیت غیررسمی قرار دارند، و در منطقه آسیا و اقیانوسیه، بیش از ۵۰۰ میلیون نفر از دسترسی به خدمات اولیه آب محروماند، در حالیکه بیش از یک میلیارد نفر از بهداشت کافی برخوردار نیستند.
وضعیت بودجه مسکن در آفریقا نیز به شدت نگرانکننده است؛ به طوری که بودجه مسکن به ازای هر نفر زیر خط فقر، ۲۲ برابر کمتر از اروپا است. با تشدید تغییرات اقلیمی، این کمبودها به خطرات جدیتری منجر میشوند. افرادی که به مسکن و خدمات رسمی و با کیفیت دسترسی ندارند، با خطرات ناشی از گرمای شدید، رویدادهای شدید آب و هوایی و کمبود آب مواجهاند. این چالشها نیازمند راهحلهای پایدار و جامع هستند.
یافتن راهحلهای پایدار برای بحران مسکن، محور اصلی پیشرفت توسعه پایدار جهانی است. مسکن باکیفیت نه تنها یک حق اساسی بشر محسوب میشود، بلکه میتواند به ایجاد شغل، افزایش درآمد ملی، نجات جان انسانها و پایهگذاری سلامت، آموزش و تحرک اقتصادی بهتر کمک کند. از این رو، از سال ۲۰۲۳، کارگروه تخصصی بیندولتی با هدف بررسی و ارائه راهکارهای عملیاتی برای این بحران تشکیل شده است.
با توجه به روندهای اقتصادی و اجتماعی کنونی، پیشبینی میشود که بدون اقدامات فوری و موثر، بحران مسکن به یکی از بزرگترین چالشهای قرن بیست و یکم تبدیل شود. این بحران نه تنها بر کیفیت زندگی میلیاردها نفر تأثیر میگذارد، بلکه میتواند به مانعی جدی برای توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها تبدیل شود. در نتیجه، همکاریهای بینالمللی و سرمایهگذاریهای هدفمند در حوزه مسکن، برای مقابله با این بحران ضروری است.
در پایان، لازم است تا با تأکید بر اهمیت مسکن باکیفیت به عنوان یک عامل کلیدی در توسعه پایدار، تلاشهای جهانی برای حل این بحران افزایش یابد. این اقدام نه تنها به بهبود شرایط زندگی میلیونها نفر کمک میکند، بلکه زمینهساز رشد اقتصادی و اجتماعی پایدار در سطح جهانی خواهد بود.




