پنج اقتصاد کلیدی خاورمیانه و جنوب غرب آسیا در مواجهه با چالشهای جهانی مسیرهای متفاوتی را پیمودهاند. عربستان و امارات با استفاده از درآمدهای نفتی به تنوع اقتصادی میپردازند، در حالی که ایران، ترکیه و پاکستان با بحرانهای اقتصادی و سیاسی دست و پنجه نرم میکنند.
به نقل از خبرگزاری اقتصاد نیوز، در بحبوحه یک دوره پنج ساله پرتلاطم جهانی که با چالشهای فراگیر همچون همهگیری، جنگ و سیاستهای پولی انقباضی همراه بود، پنج اقتصاد کلیدی در خاورمیانه و جنوب غرب آسیا مسیرهای متفاوتی را پیمودند. در این میان، ایران با چشماندازی نامشخص و چالشهای اقتصادی پیچیدهای روبرو است. در حالی که کشورهای نفتخیز خلیج فارس از درآمدهای نفتی برای تسریع برنامههای تحولآفرین خود بهره میبرند، همسایگان آنها با بحرانهای بدهی، تورم افسارگسیخته و انزوای اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند.
عربستان سعودی و امارات متحده عربی به عنوان نمونههای موفق استفاده استراتژیک از ثروت نفتی، در تلاشند تا اقتصادهای خود را به سمت تنوع و کاهش وابستگی به نفت هدایت کنند. این دو کشور با بهرهگیری از درآمدهای هیدروکربنی، به دنبال تقویت زیرساختهای اقتصادی و توسعه بخشهای غیرنفتی هستند. این رویکرد نه تنها به تقویت اقتصاد داخلی کمک میکند، بلکه جایگاه آنها را در بازارهای جهانی نیز مستحکم میسازد.
در سوی دیگر، ترکیه، پاکستان و ایران با چالشهای منحصر به فردی در مسیر ثبات اقتصادی مواجهاند. ترکیه و پاکستان در تلاش برای مدیریت بحرانهای اقتصادی و سیاسی، با سیاستهای مالی و پولی پیچیدهای روبرو هستند که میتواند بر ثبات اقتصادی آنها تاثیر بگذارد. ایران نیز با مجموعهای از محدودیتهای اقتصادی و تحریمهای بینالمللی، در تلاش است تا راهی برای بهبود وضعیت اقتصادی خود بیابد، اما چشمانداز آینده همچنان نامشخص باقی مانده است.
به طور کلی، تحلیل دادههای اقتصادی و روندهای جاری نشان میدهد که کشورهای منطقه، هر یک با استراتژیهای متفاوت، به دنبال تقویت و تثبیت اقتصاد خود هستند. در حالی که برخی کشورها با بهرهگیری از منابع طبیعی خود به دنبال تحول و توسعه اقتصادیاند، دیگران در تلاشند تا با مدیریت بحرانها و چالشهای داخلی و خارجی، مسیر رشد و ثبات را هموار سازند. در این میان، ایران با چالشهای پیچیدهای روبرو است که نیازمند راهکارهای نوآورانه و همکاریهای بینالمللی است.
در نهایت، با توجه به شرایط کنونی و پیشبینیهای اقتصادی، به نظر میرسد که کشورهای منطقه با توجه به منابع و محدودیتهای خود، مسیرهای متفاوتی را برای آینده اقتصادی خود انتخاب کردهاند. این تحولات نه تنها بر اقتصاد داخلی این کشورها تاثیرگذار خواهد بود، بلکه میتواند بر روابط اقتصادی و سیاسی منطقهای و جهانی نیز اثرگذار باشد.
