با بازگشت تحریمهای سازمان ملل علیه ایران، تحلیلگران بر لزوم تغییر رویکرد اروپا به دیپلماسی تأکید دارند. این تحریمها میتوانند اقتصاد ایران را تحت فشار قرار دهند، اما با تقویت روابط منطقهای، ایران میتواند اثرات منفی را کاهش دهد.
به نقل از خبرگزاری دنیای اقتصاد، با بازگشت تحریمهای سازمان ملل علیه ایران، تحلیلهای متعددی درباره سناریوهای پیش رو برای ایران و قدرتهای جهانی مطرح شده است. بسیاری از این تحلیلها بر این باورند که غرب باید از مسیر تنشزا فاصله گرفته و به دیپلماسی میدان بیشتری دهد. این اقدام بهویژه پس از درگیریهای اخیر و تجاوزات نظامی، اهمیت بیشتری یافته است، زیرا همواره خطر خروج اوضاع از کنترل و سوق یافتن به سمت بحرانهای جدید وجود دارد.
الی گرانمایه، تحلیلگر برجسته، در مقالهای بر لزوم تغییر رویکرد اروپا از فشار حداکثری آمریکا به سوی گشودن درهای دیپلماسی تأکید کرده است. وی معتقد است که پس از یک دهه تلاش برای حفظ توافق هستهای ۲۰۱۵، این اروپا بود که با فعالسازی مکانیسم اسنپبک، ضربه نهایی را به دیپلماسی وارد کرد. با اجرای این مکانیسم، تحریمهای سازمان ملل علیه ایران بازگشته و توافق هستهای به پایان خود نزدیک شده است.
در این شرایط، تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که اقتصاد ایران با چالشهای جدی مواجه خواهد شد. بازگشت تحریمها میتواند به کاهش صادرات نفت و محدودیتهای مالی بینالمللی منجر شود، که در نهایت بر نرخ ارز و تورم تأثیرگذار خواهد بود. از سوی دیگر، این وضعیت میتواند فرصتی برای ایران باشد تا با تقویت روابط اقتصادی با کشورهای همسایه و شرق آسیا، اثرات منفی تحریمها را کاهش دهد.
در نهایت، آینده روابط بینالمللی ایران به توانایی دیپلماتهای این کشور در مذاکره و بهرهبرداری از فرصتهای موجود بستگی دارد. در حالی که تحریمها بهطور بالقوه میتوانند اقتصاد ایران را تحت فشار قرار دهند، اما با اتخاذ استراتژیهای مناسب و تقویت همکاریهای منطقهای، میتوان از این چالشها بهعنوان فرصتی برای تقویت استقلال اقتصادی بهره برد.
