بحران کمبود پرستار و تاثیر آن بر کیفیت درمان در ایران

به نقل از خبرگزاری تجارت نیوز، در شرایطی که پرستاری به عنوان یکی از حیاتی‌ترین مشاغل در حوزه سلامت شناخته می‌شود، وضعیت این حرفه در ایران با چالش‌های جدی مواجه است. پرستاران، که نقشی اساسی در ارائه مراقبت‌های پزشکی، روانی و اجتماعی ایفا می‌کنند، با فشارهای کاری فزاینده‌ای روبرو هستند. این فشارها ناشی از کمبود شدید نیروی انسانی است که بر اساس استانداردهای سازمان بهداشت جهانی، باید به ازای هر هزار نفر جمعیت، ۵ تا ۶ پرستار وجود داشته باشد. اما در ایران، این نسبت به طور نگران‌کننده‌ای به ۲ تا ۲.۵ پرستار کاهش یافته است.

این کمبود نیروی انسانی نه تنها بر کیفیت مراقبت‌های ارائه شده تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه فشارهای روانی و فیزیکی مضاعفی را بر پرستاران تحمیل می‌کند. در حالی که پرستاران در خط مقدم مراقبت از بیماران، از اتاق‌های اورژانس تا بخش‌های مراقبت ویژه، فعالیت می‌کنند، مطالبات آنها همچنان بی‌پاسخ مانده است. از جمله این مطالبات می‌توان به اصلاح تعرفه‌های پرستاری مشابه با پزشکان، تعدیل حقوق و مزایا بر اساس نرخ تورم و بهبود شرایط کاری اشاره کرد.

تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که عدم توجه به این مسائل می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای نظام سلامت کشور به همراه داشته باشد. کاهش کیفیت درمان و افزایش نارضایتی در میان پرستاران، می‌تواند به کاهش انگیزه و افزایش مهاجرت نیروی کار ماهر منجر شود. این امر در نهایت به افزایش هزینه‌های درمانی و کاهش دسترسی به خدمات با کیفیت برای عموم مردم می‌انجامد.

با توجه به این چالش‌ها، ضروری است که سیاست‌گذاران و مسئولان به سرعت به این بحران رسیدگی کنند. بهبود شرایط کاری و افزایش تعداد پرستاران نه تنها به ارتقای کیفیت خدمات درمانی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به کاهش فشار بر سیستم بهداشت و درمان کشور نیز منجر شود. در نهایت، سرمایه‌گذاری در نیروی انسانی و بهبود شرایط کاری پرستاران، گامی اساسی در جهت تأمین سلامت جامعه و ارتقای کیفیت زندگی مردم خواهد بود.