به نقل از خبرگزاری تجارت نیوز، تهران، پایتخت ایران، سالهاست که با چالش جدی کمآبی دستوپنجه نرم میکند و وضعیت منابع آبی آن بهطور مداوم رو به وخامت است. در این میان، اصلاح تعرفهها بهعنوان یکی از ابزارهای مدیریت مصرف،…
به نقل از خبرگزاری تجارت نیوز، تهران، پایتخت ایران، سالهاست که با چالش جدی کمآبی دستوپنجه نرم میکند و وضعیت منابع آبی آن بهطور مداوم رو به وخامت است. در این میان، اصلاح تعرفهها بهعنوان یکی از ابزارهای مدیریت مصرف، نقش کلیدی ایفا کرده است. از ابتدای اردیبهشتماه، بهای آب مصرفی مشترکان بهطور متوسط ۲۸ درصد افزایش یافت. این اقدام با هدف ترغیب شهروندان به کاهش مصرف و حمایت از اقشار آسیبپذیر صورت گرفت. در این راستا، مشترکانی که مصرف خود را کاهش دهند، میتوانند از افزایش قبوض آببهای خود جلوگیری کنند. بهویژه، مشترکانی که مصرفشان بالاتر از الگوی تعیینشده است، با صرفهجویی ۲۰ درصدی در مصرف آب، میتوانند بیش از ۲۰ درصد از هزینههای قبض خود بکاهند.
محسن اردکانی، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب تهران، اعلام کرده است که اجرای این مصوبه از اردیبهشتماه سال جاری، در کنار سایر سیاستها، به کاهش ۱۰ درصدی مصرف آب در تهران منجر شده است. این در حالی است که برآوردها نشان میدهد تهران به صرفهجویی ۲۰ درصدی نیاز دارد و تاکنون تنها نیمی از این هدف محقق شده است. بخشی از این کاهش مصرف ناشی از اقدامات انجامشده برای کاهش هدررفت آب است که در دو بخش فیزیکی و ظاهری پیگیری میشود. طبق برآوردها، هدررفت فیزیکی آب در تهران نزدیک به ۹.۷ درصد است.
در تحلیل اقتصادی این موضوع، افزایش تعرفهها بهعنوان یک ابزار قیمتی، میتواند به تغییر رفتار مصرفکنندگان منجر شود؛ اما برای دستیابی به نتایج مطلوب، نیاز به ترکیب این سیاست با اقدامات دیگر همچون بهبود زیرساختها و افزایش آگاهی عمومی وجود دارد. پیشبینی میشود که با ادامه این روند و اجرای کاملتر سیاستهای صرفهجویی، بتوان به هدف کاهش ۲۰ درصدی مصرف آب در تهران نزدیکتر شد. از این رو، نقش سیاستگذاران در پایش و ارزیابی مستمر این اقدامات و تطبیق آنها با شرایط متغیر اقتصادی و اجتماعی، حیاتی است.
در نهایت، اگرچه افزایش تعرفهها گام مهمی در مدیریت منابع آبی تهران به شمار میآید، اما برای مقابله مؤثر با بحران کمآبی، نیازمند رویکردی جامعتر و پایدارتر هستیم. ترکیب سیاستهای قیمتی با بهبود زیرساختها و مدیریت تقاضا، میتواند به ایجاد تعادل در مصرف و حفظ منابع آبی کمک کند. این مسئله نهتنها بهعنوان یک ضرورت اقتصادی، بلکه بهعنوان یک مسئولیت اجتماعی و زیستمحیطی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
