تغییر رویکرد هند در سایه سیاستهای تجاری ترامپ؛ نزدیکی به چین یا حفظ استقلال؟

به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، در پی تحولات اخیر در سیاستهای تجاری ایالات متحده، به ویژه تحت تأثیر تعرفههای سنگین وضعشده توسط دولت ترامپ، هند در حال بازنگری در روابط اقتصادی و سیاسی خود است. این تغییرات در حالی…
به نقل از خبرگزاری اقتصاد آنلاین، در پی تحولات اخیر در سیاستهای تجاری ایالات متحده، به ویژه تحت تأثیر تعرفههای سنگین وضعشده توسط دولت ترامپ، هند در حال بازنگری در روابط اقتصادی و سیاسی خود است. این تغییرات در حالی رخ میدهد که نخستوزیر هند، نارندرا مودی، برای نخستین بار پس از تیرگی روابط با چین در سال ۲۰۲۰، به تیانجین سفر کرد و با شی جینپینگ، رهبر چین، در حاشیه نشست سازمان همکاری شانگهای دیدار نمود. این دیدار که با استقبال تحلیلگران غربی و شگفتی آنان از تصاویر دوستانه مودی با شی و ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، همراه بود، نشاندهنده یک تغییر استراتژیک در سیاست خارجی هند است.
تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که سیاستهای تعرفهای ترامپ، که شامل وضع تعرفه ۵۰ درصدی بر کالاهای هندی در تابستان گذشته بود، میتواند به عنوان یک عامل محرک در تغییر محاسبات دهلینو عمل کند. با این حال، این تغییر رویکرد نه به معنای نزدیکی فوری هند به چین و روسیه است و نه نشانهای از تلاش برای ایجاد یک نظم ضدغربی. در واقع، هند به دنبال حفظ استقلال خود در روابط بینالمللی است و تلاش میکند تا از فرصتهای جدید در تعامل با قدرتهای بزرگ آسیایی بهرهبرداری کند، بدون اینکه به یک بلوک خاص وابسته شود.
کارشناسان معتقدند که هند در حال حاضر به دنبال تقویت جایگاه خود در نظام اقتصادی جهانی است و این امر مستلزم ایجاد توازن در روابط با قدرتهای اقتصادی بزرگ مانند چین و ایالات متحده است. این کشور با بهرهگیری از سیاستهای متنوع اقتصادی و دیپلماتیک، قصد دارد تا در مواجهه با فشارهای خارجی، از منافع ملی خود دفاع کند و در عین حال فرصتهای جدیدی برای توسعه اقتصادی فراهم آورد. به نظر میرسد که هند با اتخاذ یک رویکرد متعادل و هوشمندانه، در پی ایجاد یک مسیر مستقل و پایدار در عرصه بینالمللی است.
در نهایت، هرچند که تنشهای اقتصادی و سیاسی میان دهلینو و واشنگتن در حال عمیقتر شدن است، اما هند با بهرهگیری از دیپلماسی فعال و سیاستهای اقتصادی متنوع، به دنبال حفظ استقلال و تقویت جایگاه خود در نظام جهانی است. این رویکرد میتواند به عنوان الگویی برای سایر کشورها در مواجهه با فشارهای اقتصادی و سیاسی بینالمللی مورد توجه قرار گیرد.




